Mga Paru-Parong Ligaw 5

Ikaw lang naman ang magiging Chief Executive Officer ng GKC. Paulit-ulit pang umalingawngaw sa utak ko ang rebelasyong iyon bago ako nakahuma. Hindi maipagkakailang iyon ang biggest shock of my life, so far. 

"Paanong nangyaring ako ang magiging CEO ng GKC? I mean, of all people!"nahihiwagaang tanong ko kay Matthew. 

"Hindi pa ba malinaw sayo ang lahat Rem? Obviously mukhang ang kuya mo ang nagmamay-ari ng GKC kung kayat ganun na lang ang kapangyarihan nyang iluklok ka at si Earl sa pinakamataas na posisyon sa kumpanya." pagbibigay linaw ni Matthew. 

"Pero bakit si Jaryll? Si Earl pala" usisa ko pa rin. 

"Ang alam ko magkaaway sila ng kuya." Dagdag ko pa. 

"Yan ang hindi ko kayang sagutin Rem. Itanong mo na lang sa kuya mo pag nagkita kayo." Iiling-iling na sagot ni Matthew. 

Masyadong na overwhelm ang utak ko sa mga nalaman ko. Nag overheat yata. Nakalimutan ko tuloy ang kuya ko. Ang huling sagot ni Matthew ang nagpaalala sakin ng mas malaking katotohanan, buhay ang kuya ko at anumang oras ay maari kaming magkita. Iyon ang nagpaexcite sakin. 

"Natupad ko na ang pangako ko sayo. Pasensya ka na at hanggang doon na lamang ang nalalaman ko. Kung may iba ka pang katanungan maaring hindi ko na iyon masasagot pa. Ipagpaliban mo na lang." nakangiting sabi ni Matthew. 

Para namang may kung anong biglang bumara sa lalamunan ko at bigla itong nanuyo. Napakaganda ng ngiti nyang iyon. Kumbaga, close-up killer smile. Pantay-pantay ang putting-puti nyang ngipin na bahagyang sumusungaw sa mamulamula nyang labi. May biloy siya sa magkabilang pisngi na lalong lumalalim habang lumalapad ang kanyang ngiti. Hindi ko namalayang pinagmamasdan ko na pala siya. Para akong nahipnotismo. Bahagyang alog ng eroplano ang nagpabalik sa aking ulirat. Pakiwari ko'y naalog din nito ang utak ko. Nahuli kong pinagmamasdan din ako ni Matthew. Kumukurap kurap pa sya habang nakangiting nakatunghay sakin. Nagrigodon na naman ang pakiramdam ko. Hindi ako mapakali. 

"Ah, Matthew, salamat ha. Salamat sa pagsasabi mo sa akin ng lahat ng nalalaman mo. Malaking bagay iyon para sakin. At least medyo nalinawan na ako sa mga nangyayari at hindi basta natatangay na lang." pagiiba ko sa ambience ng paguusap namin. 

"Walang anuman. You deserve to know it. Dapat noon ko pa sinabi." sagot nya na hindi pa rin inaalis ang titig sakin. 

"Tol, ok ka lang ba? Mukha ka kasing namaligno." pagpapatawa ko. Masyado na kasi akong natetensyon sa nangyayari sa amin. 

"Ok lang ako. Pasensya na." paghingi nya ng paumanhin. 

"Sige magpahinga ka na ulit at mahaba haba pa ang byahe natin." maya maya pay sabi nya sabay tayo. 

"Doon muna ako sa cockpit. Rest well Rem." saka siya tumalikod at umalis. Naiwan akong nagtataka. 

Parang bigla siyang nalungkot, parang nagiba yung aura nya. Hindi kaya naoffend siya dun sa huling sinabi ko? Kung bakit naman kasi napakataklesa nitong bunganga ko. Wala man lang preno. Sinulyapan ko pang muli ang hagdanang binabaan nya bago tuluyang tumayo at pumasok sa kwarto. Heto na naman ako. Bumibigat na naman ang mga mata ko. Agad akong nahiga sa kama. Saglit ko pang pinagmunimunihan ang mga rebelasyon kanina bago tuluyang nahimbing. 


------------------------------------------------------------------


"Anong nangyari?" singhal ni Gen. Umali sa telepono. Halos durugin nito ang unit sa higpit ng pagkakakapit dito. 

"Puny3ta! Mga estupido!" pagpapalatak pa ng dating heneral. 

"Kapag ako sumabit dito, pugot lahat ang ulo nyong mga ulupong kayo!"pagbabanta nya sa kausap. 

"Bueno, patungo silang Crete ngayon. Hindi nyo na sila aabutan at lalong hindi nyo mapapasok ang isla. Hintayin na lang natin ang Anniversary Expo. Kapag kayo pumalpak pa. Wala na kayong aasahang bagong umaga." pagtatapos ng heneral bago isinara ang cellphone. 
Tiim bagang nyang tinungo ang balkonahe at saka doon ay nag dial ulit. "Valios, Sir! Im sorry if i burned your patience string too much but the boy got away with my team." Pagbabalita nya sa kausap. "But dont worry, he is still within my reach."pag aassure pa nya. 

"Ill update you as soon as the boy is in my hands." dagdag pa nya. 

Simpleng "you better be sure" lang ang isinagot nito sa kanya saka binaba ang telepono. 


----------------------------------------------------------------- 


Naalimpungatan si Rem ng may marinig na nagkakaingay sa labas ng kwarto. Mga boses ng babae. Dahan dahan siyang bumangon at lumapit sa may pintuan. 

"Neng ang BY ni Sir Rem ano? Yun nga lang kinulang sa height." naulinigan nyang sabi ng isa. 

"Ay wit neng, true nga na papable si Sir Rem, kaya lang mukhang suplado saka parang laging bet mam-boogie wonderland." sagot naman ng isa. 

"Magtigil nga kayo mga babaeng bakla!" bulyaw naman ng isa pa. Kung tama ang kanyang hinala, si Cynthia ang huling nagsalita. Natatandaan nya ang boses niyon. 

"Baka marinig kayo nun! Andyan lang kayo yun sa kwarto." sabi pa ni Cynthia. 

"Wizir Pawnshop sa Buendia" sagot ng isa. 

"Sinilip ko kanina, comatose pa." dagdag pa nito. 

Gustong gusto ng bumunghalit ng tawa ni Rem sa nauulinigang usapan. Mukhang siya ang kinakarne ng mga tatlong bebot sa labas. 

"Ay day, parang anghel matulog." sabi pa ng isa. 

"Pinasok mo? Halaka ka pag nalaman nya yun kakasuhan ka nun ng rape!" sabi naman ng kausap nito. 

"Gaga! Hindi ko naman tinouch theraphy!" pangangatwiran naman nito. 

"Loka! Eh tingin mo pa lang malalaspag na yung tao eh." 
"Grabe ka naman!" kunway nagtatampong sagot ng isa sa dalawa. 

"Halika silipin natin." yaya ng isa. 

Pinakiramdamang mabuti ni Rem ang mga nangyayari. Ng akmang hawak na ng mga bebot ang seradura ng pintuan ay saka siya kumilos. Biglang binuksan ni Rem ang pinto at nagkunwaring pupungas pungas at bagong gising. 

"Ay **** ng kabayong bakla may tattoo!" gulat na wika ng isa. 

"Ay Bilat! Este, bakla, este..." bulalas naman ng isa. Napatingin din si Cynthia na nooy nilalapag ang pagkain sa lamesa. 

Pinanlakihan ni Rem ng mata ang dalawa at itinaas ang isang kilay, waring nagtatanong kung bakit sila nandoon. 

"Gising na po pala kayo Sir." halos magkapanabay na sabi ng dalawa ng nakayuko ang ulo. 

Biglang sumingit si Cynthia. "Paumanhin po Sir, pinapaggising ko lang po kayo. Nagpahanda na po kasi ng pagkain si Sir Matt, binilin din pong sabihan kayo na malapit na tayo, kaya kumain na daw muna kayo at maghanda." pagsasalo nya sa dalawang makulit na kasama. Para namang binuhusan ng malamig na tubig at pinainom ng isang litrong suka ang dalawa. Putlang putla ang mga ito. Marahil ay dahil sa gulat at takot. 

"Ganun ba?" wika ni Rem. Walang himig galit. "Salamat" dagdag pa nya, habang binibistahan ang mga kaharap. Ang isa ay medyo chubby, may pagkachinita at malaki ang hinaharap. Maliit lamang itong tingnan dahil nga sa mabilog ang katawan. Ang isa naman ay hanep ang pagkasexy. Parang Coca Cola ang katawan. Morena ito at mahaba ang tuwid na tuwid na buhok. Mas matangkad ito sa chinita at kay Cynthia. Idagdag pa ang takong ng suot nitong sapatos. Di hamak na mas matangkad ito sa kanya. 

Isinara ni Rem ang pinto ng kwarto sa likod nya. 

"Anong oras na ba?" tanong ni Rem. 

"Manila Time Sir, its about 5am. Local time, paglapag natin sa Crete 12 midnight"maagap na sagot ng chinita. 

"Ganun ba?" tatango tango namang sagot ni Rem. 

Ang bilis naman ng oras, wika nya sa sarili. Parang kailan lang ay muntik na silang mamatay ng Tyang nya. Salamat kay Sailor Diddy. Kumusta na kaya ang Tyang? Isip isip ni Rem. 

"Nasan si Matthew?" wala sa loob na tanong ni Rem. 

"Nasa cockpit sila ni Sir Vergel." sagot ni Cynthia. 

Ahh, naisagot na lang ni Rem. 

Cge pupuntahan ko muna. Pagpaalam nya kay Cynthia at sa makukulit nitong kasama 

Bumaba siya ng hagdanan at saka tinungo ang pasilyo papuntang cockpit. May nadaanan siyang ilang pinto sa gilid ng pasilyo. Alin kaya dito ang cockpit, bulong nya sa sarili. Dapat pala ay nagpasama na lang siya kay Cynthia o kaya sa isa sa dalawang bebot na ginulat nya kanina. Hindi nya kasi alam kung saan ang cockpit. Basta na lang niya inassume na iyon ang daan patungo dun. Paano nga ba naman niya malalaman eh first time nyang sumakay ng eroplano. Malapit sa dulo ay may pintuang bahagyang nakabukas, dali daling tinungo ni Rem ang pinto para sana magtanong ng isang di inaasahang eksena ang bumulaga sa kanya. Si Matthew nakahiga sa lamesa, at nakabukaka, nasa pagitan niya si Vergel. Kapwa hubad ang mga pangibaba ng dalawa ngunit naka suot pa rin ang mga pangitaas nito. Inaayuda ni Vergel ang nakabukakang si Matthew. Kitang kita nya kung paano kagatin ni Matthew and kanyang pang ibabang labi sa tuwing umuulos ang kapareha. Akala mo’y isang babae itong nakahilatsa sa delivery room at nanganganak. Nag-init ang mukha ni Rem, kasabay niyon ang pananayo ng kanyang mga balahibo. 

"Ahh Sh!t Dad, Fukk me more. Please! Ohhh!" naulinigan nyang ungol ni Matthew. Para itong nahihirapan na nasasarapan. 

******, ****** ina! Sigaw ng isip nya. Ngayon lang siya nakasaksi ng live na iyutan, kapwa lalaki pa ang kanyang inabutan. Hindi naman sa nandidiri siya, pero hindi siya pamilyar sa ganoong eksena. Ang madalas niyang kapiling sa pag o-All By Myself ay mga larawan ng mga babaeng luwa ang dyoga. Gayunpaman, hindi pa rin natinag si Rem sa kanyang pagkakatayo. Para siyang napako sa gilid ng pintuan. 

"Ganyan nga! Beg for my c0ck baby! Uhhh!" sagot naman ni Vergel sa kapareha. 

Nagsalimbayan ang ungol ng dalawa. Kasabay nito ang langitngit ng lamesa at tunog ng pagsusugpong ng kanilang mga katawan. 

Malamig doon pero bakit tila pinagpapawisan si Rem. Isa na namang bagong rebelasyon ang kanyang natuklasan. Ang pagkatao nina Matthew at Vergel. Hindi mo paghihinalaang kapwa lalaki ang nais ng mga ito. Si Matthew, halimbawa, sa taas nitong 5'10" at sa built ng katawan nito ay lalaking lalaking tingnan. May lahi itong kastila. Maputi ito, yung mamula mula. Nababalutan ng pinong balahibo ang katawan nito mula sa dibdib pababa. Sa tindig at kilos ay kagalang galang ito. Disenteng disente. Sa pagkakaalam nya, ang mga Javanadera ay mga haciendero ng tubo sa Negros. Ang hindi niya lang alam ay kung kamag-anak ito ng mga elitistang yaon. Sa kabilang dako naman ay si Vergel, maputi rin, hindi nga lang kasing puti ni Matthew. Mas mataas ito ng dalawang pulgada kay Matthew sa taas nitong 6 flat. Mas malaki ng kaunti ang katawan nito kaysa kay Matthew. Umbok na umbok ang mga muscles nito sa balikat, braso, dibdib at hita. Kung sa hitsura ay hindi ito pahuhuli kay Matthew. Matapang at rugged ang features ang mukha nito. Squared jaw, stiffly chiseled nose, dark eyebrows, elevated cheek bones, heavy eyelashes and dark brown eyes, ilan lamang iyong sa deskripsyon ng mukha nito. Sa lahat ng katangian nito ay ang mata ang pinakaasset nito. Matutunaw ka kapag tinitigan mo. Napaka expressive niyon. 

Natigil ang pagiisip ni Rem ng narinig niyang humiyaw si Matthew. 

"Fukk Dad! Your so big! Your ripping me! OHH FUKK, FUKK, FUKK ME!" palahaw nito habang nakapikit ang mata at nagtataas baba ang kamay sa naghuhumindig na din nitong tarugo. 

Dumako ang mata ni Rem sa tarugo nito. Tama lang ang laki nito ngunit kakaiba ang puti ng katawan nito at pula ng ulo. Parang cherry toppings ang ulo nito sa kapulahan. Rumagasa ang mainit na dugo sa buong katawan ni Rem. Mayamaya pa'y parang isa lang ang tunton ng dugong iyon. Ang kanyang sariling pagaari. Tigas na tigas na ito at nagwawala. Hindi na napigilan ni Rem ang sarili at hinimas himas sa ibabaw ng suot nyang jersey shorts ang sarili habang nanunuod sa dalawang magkaparehang nagsasalo sa makamundong ligaya. Napatingin siya sa mukha ni Matthew. Napakaamo nitong pagmasdan. Parang nagmamakaawa ang mukha nito. Hindi lang nya madistinguish kung sa sarap o sa hirap na tinatamo nito. Ano bagat doon lalong nagwala ang kanyang sariling tarugo. Inilabas niya ito at paspasang binabayo habang nakatitig sa mukha ni Matthew. Sari saring ilusyon ang pumasok sa isip nya. Naroong siya ang kapareha nito at sa kanya ito nagmamakaawa. Maya maya pa ay lalong napahiyaw ang magkapareha. 

"FUKK BABY IM COMING!" sigaw ni Vergel habang lalong pinapaspasan ang pag ayuda sa nakabukakang si Matthew. 

"FILL ME IN DAD! OHHH!! I WANT TO FEEL IT DAD!" sagot naman ni Matthew. 

Ako rin malapit na. Bulong naman sa isip ni Rem. 

"ARGGGHHH!!" ingay ni Vergel habang sumusumpit ang punla nito sa ka-loob-looban ni Matthew. Sumambulat din ang katas ni Matthew. Sa lakas ng talsik nito ay umabot ito sa dibdib ng lalaki. Si Rem naman ay sinalo ng isang kamay ang kanyang katas para hindi kumalat sa sahig. Napakarami niyon. Halos umapaw sa kanyang sumasalong palad. Napadapa si Vergel kay Matthew sa pagod. Naghalikan pa ang dalawa habang nakabaon pa rin kay Matthew ang ari ni Vergel. Kumikislot kislot pa ito sa loob. Dali dali namang itinaas ni Rem ang shorts at saka umalis para humanap ng Restroom o lababo at nang maidispatsa ang nasalong katas. 

Pagkatapos maghugas ng kamay ay bumalik na si Rem sa deck. Natuklasan na nya kung nasaan ang cockpit at alam na din niya kung bakit tinawag na cockpit yon. A pit for c0cks, not crowing but stiff and raging. 

Dahil sa pagod ay agad nyang nilantakan ang pagkaing nakahain sa lamesa. Wala na ang tatlong bebot. Marahil ay naghahanda ang mga ito sa nalalapit nilang paglapag. Doon napako ang isip ng binata habang kumakain. Ano kaya ang itsura ng isla? Mayroon din kaya itong puting buhangin tulad ng sa Boracay? Kung doon sila lalapag, ibig sabihin may sariling airport ang isla. Saan sila magtutungo pagkababa nila? Iyon ang mga tanong na umaandar sa isip niya. 

Napukaw iyon ng makarinig siya ng mga yabag paakyat ng hagdan. Tumingin siya sa dako ng hagdanan at inaabangan kung sino ang parating. Maya maya pay nakita niya ang pamilyar na mukhang kanina lang ay pinagparausan nya. Si Matthew. Kasunod nito ay si Vergel. Nakapagpalit na ang mga ito. Ngayon ay naka jeans na lang at tee shirt ang dalawa. Hakab na hakab ang mga pang-itaas nito kayat litaw na litaw ang magagandang katawan nito. 

"Kain kayo!" pag-aalok niya sa dalawa. 

Thanks, pero mamaya maya na lang. sagot ni Vergel. 

Umupo ang mga ito sa harap niya. 

"How was the flight so far?" bungad ni Vergel. 

Ayos lang. kaswal na sagot ni Rem 

"Hindi ka nahihilo or something?" pagfofollow up nito. 

"Mukha bang nahihilo yan. Halos maubos na ang laman ng plato" komento ni Matthew sabay hagikgik. 

Heto na naman ang isang ito. Please lang wag kang ngingiti. Pagsusumamo ng utak ni Rem. Kakaiba talaga ang dulot sa kanya ni Matthew. Para siyang na Whammy! Nagsisirko ang damdamin niya. Pinilit niyang kalmahin ang sarili para hindi makahalata ang mga ito. 

"Ah eh, Oo gutom na gutom ako eh. Napagod yata ako kanina eh."Nagkakandabulol na sagot niya. 

"Bakit ka naman napagod? Ano bang ginawa mo?" tanong ni Vergel na tipong nacucurious. 

Patay kang bunganga ka! Bwisit! Nawalan na naman siya ng preno. 

"Ah eh," akmang sasagot siya ng putulin iyon ng kararating lang na si Cynthia. 

"Oh, nagkita na pala kayo. Pasensya na hindi ko kayo nasamahan kanina sa cockpit ha. Bigla na lang kasi kayong umalis. Kaya inassume ko na alam nyo kung saan iyon." mahabang salaysay nito. 

"Kaya lang nakita kayo kanina ni Esther, pawis na pawis. Pasensya na talaga Sir. Siguro napagod kayo kakahanap sa cockpit." Tuloy tuloy pa ni Cynthia. 

Isang makahulugang tingin ang nasalubong ni Rem kay Vergel. 

Patay kang Rembrandt ka! Sh!t! Sh!t talaga. Sana nga naging sh!t na lang siya ng oras na yun. Alam nya kung ano ang naglalaro sa isip ni Vergel. Tiningnan nya si Matthew, blanko ang expression ng mukha nito. 

"Ahh, kaya ka pala napagod kasi hinanap mo ang C0CK pit!" komento ni Vergel na hindi inaalis ang matalim na titig kay Rem. Binigyang diin pa niya ang katagang C0CK na para bang may ibig sabihin. Grabe talaga ang mata ng isang iyon, walang nakakaligtas. 

"Oo napagod nga ako kakahanap sa cockpit" pilit ngiting sagot ni Rem sabay yuko at inatupag ang natitirang pagkain sa plato. 

Maya maya ay umalis din ang pahamak na si Cynthia. May instructions lang na binigay si Vergel sa babae ukol sa kanilang paglapag. 

"Lalapag na tayo sa Crete maya maya lang kaya bilisan mo yan." Untag ni Matthew kay Rem na may kalakip na tapik sa balikat. 

"Hatinggabi na dito kaya magsuot ka ng pamatong, tiyak lalamigin ka sa labas."Dagdag pa nito. 

"Pagdating natin ay didiretso kayo ni Matthew sa villa." Si Vergel. 

"Dadaan pa ako sa Security Office para siguraduhing mahigpit ang seguridad sa isla."dagdag pa niya. 

Tatango tango lang si Rem. Sa wakas ay natapos niya ng maluwalhati ang pagkain kahit nasa harap nya lang sila. May ilang mga bagay silang pinaguusapan na hindi nya naman binigyang pansin. 

"Maghanda ka na. Dun lang kami sa cockpit, magsasalita naman ang piloto kapag lalapag na tayo eh." Si Matthew. 

"OK!" tipid nyang sagot. 

Tumayo na ang dalawa at magkasabay na umalis. Pumunta naman si Rem sa kwarto at humanap ng pwedeng ipamatong sa suot nyang tee-shirt. Maya maya pa ay inannounce na ng piloto ang kanilang paglapag. Habang nag dedescend ang eroplano ay ibayong sakit sa tenga ang naramdaman ni Rem. Para siyang natutulig. Huli nyang naramdaman iyong nung aksidenteng masundot nya iyon ng palitong may bulak habang nililinisan. Lumunok lunok siya, nanalangin na sanay makalapag na ang eroplano. 

Sa wakas ay lumapag na din sa lupa ang sinsakyan nila. Narinig niya ang mahinang THUD na senyales ng paglapat ng gulong sa aspaltadong runway ng airport. Ilang minuto pang tumakbo ang eroplano bago tuluyang huminto. Mahinang katok ang naulinigan nya sa pinto. 

"Sir Rem, andito na po tayo." boses ng makulit na bebot. 

"Sir Rem, andyan po ba kayo?" isa pang makulit na bebot. 

Aba't andito ang dalawang ito. 

"Saglit at lalabas na." sagot naman niya sa dalawa. 

Isinuot nya ang isang itim na jacket na natagpuan niya sa cabinet sa loob ng kwarto saka lumabas. Pag labas niya ay bumungad sa kanya ang dalawang makulit na Bebot. 

"Ready na po kayo Sir?" ang tanong ng morena. 

"Ay hindi pa sya ready Neng! Hinding hindi!" sarkastikong sabat naman ng Chinita na nagpangiti kay Rem. 

"Oo ready na ako." Sagot ng binata. 

Ngumiti naman ang dalawang attendant. 

"Ano nga palang mga pangalan nyo?" usisa nya sa dalawa habang ineescortan siya ng mga ito pababa sa hagdan at patungo sa pintuan. 

"Ako po si Esther at siya si Ruth." Sagot ng chinita. 

"Nice meeting you Esther and Ruth" kunway diplomatikong sabi ni Rem. 

"Nice meeting you too Sir!" panabay na sagot ng dalawa. 

Pagsungaw ng mukha ni Rem sa labas ng pinto ay kakaibang lamig ng hangin ang sumalubong sa kanya. 

Hmmmmm pinuno nya ng hangin ang dibdid, nauna na sa kanya sina Matthew at Vergel. May naghihintay ng sasakyan sa kanila sa ibaba ng eroplano. Nilingon nya ang dalawang attendant. 

"Bye for now!" ngumiti siya habang namamaalam sa mga ito. 

"Bye Sir!" sabay ulit na sagot ng mga ito. 

Tatalikod na sana si Rem ng may bigla siyang maalala. Muli siyang lumingon sa dalawa. 

"By the way, I know how to speak and understand Gay Lingo." nilakipan nya ng ubod ng tamis na ngiti ang mga salitang iyon at isang makahuluhang kindat. 

Para namang nakakita ng maligno ang dalawa, napaawang ang mga bibig nito at napasandal sa pader na parang nanghina bigla ang tuhod. Tumalikod naman agad si Rem at ngingiti ngiting bumaba ng eroplano at sinamahan si Matthew sa sasakyan. Pagkasakay ay agad itong umalis upang dalhin sila sa Villa. Si Vergel naman ay tinungo ang Security Office ng isla na nandoon mismo sa paliparan. Naiwan namang gulapay sina Esther at Ruth sa eroplano.